Krystian Jajszczyk - Przestrzeń miejsc - ausstelung

‘Miejsce’ jest przestrzenią oswojoną. Człowiek osadzony w przestrzeni – bez możliwości wyboru – organizuje ją opisując i doświadczając swoim ciałem poprzez ruch. Organizowana nabiera znaczeń i jakości w przestrzeni mentalnej człowieka, wciąż rozszerzając jego przestrzenie wewnętrzne. Uważam, że dzięki owemu ‘osadzeniu’ w przestrzeni i - swoistej dla człowieka przestrzeni wyobraźni - jest on gotowy, aby się wciąż przeobrażać i wzbogacać duchowo.

Myśląc w ten sposób nad ‘miejscem’, przedstawiłem znak jego organizacji. ‘Obraz miejsca’ dla wszystkich ludzi jawi się jako przestrzeń poznana, wytyczona, posiadająca strony i okolice. ‘Miejsce’ może nabrać swojej realności dzięki ‘obrazowi miejsca’, który zazwyczaj odsyła do kosmologii. ‘Obraz’, o którym myślę, nie można przełożyć na konkretny termin. W nieświadomości człowieka współczesnego przetrwała bogata mitologia sprawiając, że nawet najbardziej racjonalni ‘żyją obrazami’, które nigdy nie stracą na aktualności. To dzięki nim ruch w przestrzeni realnej staje się wartością mentalną, pozwalającą orientować się w przestrzeni nie tylko realnie - ale również duchowo.

Sznurek, który użyłem, zakreślając ‘miejsce’ – staje się w ten sposób wiązką znaczeń, takich jak równowaga, poznanie, oswojenie itp., dla każdego z ludzi podstawowych, które umożliwiają nam czuć się bezpiecznymi w swojej okolicy i które nas determinują pozwalając przeobrażać przestrzeń nadając jej wartości typowo ludzkich. W ten sposób ‘rzeczy’ - rozmieszczone w przestrzeni naszego życia – konstytuują się nabierając mocy, zdolnej przemieniać naszą duszę, gdyż dusza – cytując Antoine de Saint-Exupeiy’ego – zamieszkuje tak naprawdę tylko jedną krainę – sensu rzeczy. Ma skrzydła, ale latać może tylko po tej przestrzeni. Nie przedmioty ją cieszą, ale samo oblicze, które daje się odczytać poprzez nie i które je łączy.

Krystian Jajszczyk

dodane:: 2007-11-01